Konijntjes

Op mijn zesde verjaardag kreeg ik een lief klein dwergkonijntje. Met zijn lichtgrijze haren en donkere oren en staart bleek het een stoere dwerg te zijn. Zijn naam was Knabbeltje. Wat hij mij nooit duidelijk heeft gemaakt is dat hij heel heel heeeel veel zusjes heeft! Deze week heb ik zeker weten meer dan 150 familieleden ontmoet. En ze waren allemaal in Utrecht.

Mijn eerste bezoek begon bij de run van mijn vorige blog. Na ongeveer 15 km te hebben gerend hupste er een konijntje voor me. Het begon licht te schemeren en ineens zag ik allemaal witte puntjes voor me aan en uit gaan. Wat ik toen zag geloofde ik bijna niet. Ongeveer 500 meter lang waren er kleine bruine konijntjes met donkere oortjes en witte staarten ‘zeeman mag ik overvaren’ aan het spelen. Het bracht me terug in mijn kindertijd en ik begon zelf een beetje mee te hupsen. Het maakte mijn laatste kilometers een stuk lichter :).

De afgelopen week heb ik mijn knie steeds voelen zeuren en ik was daardoor ook in dubio of ik nu de intensiteit van mijn trainingen wel aan moest houden. Met enorme tegenzin ben ik vanmiddag toch gaan rennen. Voor diegenen die mij goed kennen die raden het misschien al; ik liep uiteindelijk meer dan gepland. Vandaag had ik er 17,5 km opzitten waarbij weer 500 meter konijntjes aan de kant van de weg stonden om mij aan te moedigen en voor mij te hupsen. Ik werd er zo blij van! Dit stukje ga ik vaker rennen… Nou ja, nog 3 keer want dan…. dan zit ik in de tropen en kan ik heel andere dieren verwachten… brrrr

Ik zie er erg naar uit, van mij mag het nu wel zover zijn. De tintelingen voel ik ervan in mijn lichaam en een hupsje doe ik op mijn stoel. Het feest kan bijna beginnen!

Braziiiiiil lalalalalalalala lalalalalalalala lalalalalalalalaaaa Brazil
http://www.youtube.com/watch?v=VbXNmIvWa1c